COVID 19 laat sporen na in het onderwijs.
Terugkijkend op het afgelopen COVID19 hadden veel organisaties en instellingen in het onderwijs diverse keren de goede hoop dat dit snel over zou gaan en we daarna weer over konden gaan op de orde van de dag ( zie ook het artikel van het LAKS). Het tegendeel bleek waar. Keer op keer werden maatregelen verlengd, verminderd en weer verhoogt. Enkele instellingen bekeken dit heel anders en pasten al heel snel hun strategie aan op basis van een worst case scenario. Al in maart van vorige jaar gingen zij ervan uit dat dit wel een jaar zou gaan duren en in ieder geval impact zou hebben op het 1e maar ook op het 2e tremester van het jaar. Door niet bij de pakken neer te gaan zitten zagen zij het als kans om: de kwaliteit van het lesmateriaal te vergroten, meer variatie in de toetsen aan te brengen of om op een effectieve manier om te gaan met (te)grote aantallen 1e jaars.
Veel organisaties en instellingen hebben heel lang gewacht om de bakens te verzetten. Daarbij wordt het aan individuele medewerkers, professionals en leerkrachten over gelaten om zelf de juiste weg der verandering te zoeken. Het is heel mooi om te zien hoe individuele initiatieven en het omarmen van het probleem tot goede resultaten kunnen leiden maar dat is niet genoeg. Een verandering inzetten is heel mooi maar een verandering tot een goed einde brengen en borgen vergt veel meer.
Wil je hier meer over weten of wil je van gedachten wisselen? Neem contact op.